เนื่องจากสาเหตุในการจัดเก็บภาษีมีหลายประการ จึงสามารถสรุปได้ดังนี้
1. เพื่อเป็นเครื่องมือในการหารายได้ รัฐบาลจำเป็นที่จะต้องหารายได้เพื่อใช้ในกิจการด้านต่างๆ ซึ่งกิจการที่ว่า เป็นกิจการเพื่อส่วนรวม เช่น การใช้จ่ายด้านความมั่นคง ด้านการศึกษา หรือ การสร้างถนน เป็นต้น
2. เพื่อเป็นเครื่องมือสำหรับส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ โดยที่รัฐบาลจะนำเงินระบบภาษีอากรมากระตุ้นการเจริญเติบโต เช่น การลดอัตราภาษีเพื่อกระตุ้นการใช้จ่ายของประชาชน หรือ การยกเว้นการจัดเก็บภาษีของธุรกิจเอกชนที่ได้รับการส่งเสริมการลงทุนจากสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน เป็นต้น
3. เพื่อเป็นเครื่องมือในการควบคุมการบริโภคของประชาชน ซึ่งรัฐบาลจะนำระบบการจัดเก็บภาษีมาควบคุมการบริโภคของประชาชน เช่น การเรียกเก็บภาษีจากสินค้าประเภทฟุ่มเฟือยที่ไม่มีความจะเป็นต่อการครองชีพให้มีมีราคาแพง เพื่อป้องกันไม่ให้ประชาชนจับจ่ายใช้สอยเงินฟุ่มเฟือยมากเกินไป เป็นต้น
4. เพื่อเป็นเครื่องมือในการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ ในกรณีที่ภาวะเศรษฐกิจไม่ปกติ รัฐบาลจำเป็นที่จะต้องรักษาเสถียรภาพของเศรษฐกิจ เช่น การกระตุ้นการจ้างงานในยามที่เศรษฐกิจตกต่ำ หรือ การป้องกันภาวะเงินเฟ้อด้วยมาตรการทางภาษี เป็นต้น
5. เพื่อเป็นเครื่องมือในการกระจายรายได้ให้แก่ประชาชน ซึ่งจะเป็นการกระจายความมั่งคั่งของกลุ่มคนรวยไปสู่คนยากจน เป็นการลดช่องว่างระหว่างกลุ่มคนทั้ง 2 กลุ่มให้น้อยลง เนื่องจากหลักการจัดเก็บภาษีนั้น คนรวยจะต้องรับภาระภาษีมาก ส่วนคนยากจนจะต้องเสียภาษีน้อยหรืออาจไม่ต้องเสียเลย นับว่าเป็นการดึงเอารายได้จากคนรวยมาสู่คนยากจนทางอ้อมอีกวิธีหนึ่ง
6. เพื่อเป็นเครื่องมือในการสนองต่อนโยบายของรัฐบาล เช่น เมื่อรัฐบาลต้องการเงินเพื่อใช้ในโครงการใหญ่ๆ ซึ่งมีความจำเป็นที่จะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก รัฐบาลก็อาจจะใช้การจัดเก็บภาษีอากรบางชนิดให้มากขึ้นเพื่อนำเงินที่ได้มาทำโครงการให้ได้ตามนโยบายของรัฐ เป็นต้น แล้วพบกันใหม่บทความหน้าค่ะ